“Keti Koti” 

Alle beweging is gewelddadigheid

Klein geworden ballast

De kwelling van je zwarte lijf op het toetreden van een stilte

Onuitgenodigd

Warm water, lichaam, vertalingen en volledig ontworteld

Het huis, gekanteld in een democratische winter

Je reduceert van de mensen 

iedereen die zich opwerkt tegen de lucht

Alsof de tijd niet een huid is die afstroopt in de weerklanken van de waarheden 

Die je kende en leerde kennen

De rest, enkel theater

Om de dagen door…

Het bevestigt je drijfvermogen

Een anker in je voeten begraven

De omwentelingen van jezelf

Binnen de plooibaarheid van je zwarte lijf

De twijfel van je vingers op een strottenhoofd

Zijn allemaal uit zwarte verhalen gevouwen

Hebben namen, doorspookt van schadeloosstellingen, het lood

Te veel om niet gedempt de ruimte rondom te vullen van haar echo’s

Alle beweging is gewelddadigheid

Wanneer je buigt om jezelf te legen

En luid op verdragen want je bent vertaald

Een nostalgie

Lichamelijk lexicon

Om jou mogelijk te minderen.

 

“Bigi Spikri”

Eén! 

Het is iets onder de oppervlakte dat deze wonden bloot ziet.

Twee.

Stilte is het aderlaten van een discours dat ook voor jou bedoeld was,

Ons nu allemaal tot karikatuur reduceert.

Drie.

Grauw is de lucht tussen Suriname en de scherpte van een Nederlandse onverschilligheid.

Vier.

Je toont jezelf niet minder gevaarlijk dan hoe we je herinneren.

Vijf.

We hebben iets te vieren.

Vijf. 

We zeggen dat we iets te vieren hebben.

Vijf.

Ze zeggen dat we iets te vieren hebben.

Dat ze ons een feestje gunnen.

Zes.

Laten we allemaal iets herinneren,

Hoe het is, om ruimte op te eisen, wortel te schieten en te vertakken.

Zeven.

We begrijpen dat het zal blijven spoken, in ons.

Acht.

Wat zich openbaart is de afstand tussen mensen in een gedeeld verhaal.

Negen.

K-E-T-I K-O-T-I is ‘kittie-kottie’ is niet ‘keetie-kootie’.

Tien.

Leer de regels van Dobru uit het hoofd.

Elf.

Wan bon.

Twaalf.

Wan pipel.

Dertien.

Ongeluksgetal.

Veertien.

Het is slechts een bigi spikri die je wordt voorgehouden.

Vraag me niet waarom.

Vraag me niet waarom je niet jouzelf herkent.

Ik weet het niet. 

Zie, wat je moet zien

En

Vijftien.

Onthoud.

 

Voor meer informatie over stadsdichter Dean Bowen, zie

www.bibliotheek.rotterdam.nl/stadsdichter.

De getoonde tekst is het transcript van de uitgesproken voordracht; met dank aan Arjuna Reijnierse.